Η Αυτάρκεια από την αρχή της σύστασής της ως άτυπη ομάδα είχε ιδιομορφίες. Βασικό της αντικείμενο, αλλά και σημείο γοητείας για τους συμμετέχοντες, ήταν η ο παραγωγικός χαρακτήρας της κολεκτίβας προϊόντων που σχετίζονταν με εναλλακτικές μορφές ενέργειας, το πρόταγμα της συλλογικής και ισότιμης εργασίας, καθώς και η πρόθεση να συμβάλλουμε στην συνειδητοποίηση πως ο καθένας μπορεί να μειώσει το οικολογικό του αποτύπωμα, αρκεί να το τολμήσει.
Η δημιουργία της ομάδας, βρήκε αρκετούς συμμάχους και υποστηρικτές, κυρίως από τον κινηματικό χώρο. Αυτή η ώθηση μας έσπρωξε στην απόφαση να ιδρύσουμε μια ΚΟΙΝΣΕΠ, ελπίζοντας πως έχοντας και μια τυπική και νομική ύπαρξη, θα μπορούσαμε
1. να βιοποριστούμε και
2. να διευρύνουμε τους αποδέκτες των ιδεών μας πέρα από τους ιδεολογικά συντροφικούς χώρους.
Στην πράξη από τον Μάιο και μετά φανόταν πως υπήρχε αυτή η δυναμική. Για αρκετό διάστημα τρέχαμε δουλεύοντας 12ωρα, για να καλύψουμε τις ανάγκες της παραγωγής, να παρέχουμε σεμινάρια κατασκευής ηλιακών φούρνων, να ανταποκριθούμε στις προσκλήσεις για συμμετοχή σε φεστιβάλ και παρουσιάσεις.
Λάβαμε στήριξη και από το εξωτερικό συμμετέχοντας στο Διεθνές συνέδριο κατασκευαστών των Solar Cookers International λαμβάνοντας ταξιδιωτική υποτροφία για συμμετοχή ενός εκ των μελών μας στη διεθνή συνάντηση στο Σακραμέντο. Μέλη της Δικτύωσης συνεργατικών εγχειρημάτων Αθήνας αλλά και κάποια εκτός Αθήνας στάθηκαν σύμμαχοι, είτε διαθέτοντας προϊόντα μας είτε παρέχοντάς μας βοήθεια και επαφές όποτε χρειάστηκε.
Σ' αυτό το αρχικό πλαίσιο δράσης πιστεύουμε πως ανταποκριθήκαμε με ήθος, συνέπεια, συντροφικότητα αλλά και επαγγελματισμό.
Προς τα μέσα της καλοκαιρινής σεζόν συνειδητοποιήσαμε πως η προσπάθεια που καταβάλαμε δεν βρισκόταν σε αναλογία με τ' αποτελέσματα που αναμέναμε. Με το τέλος της σεζόν οι αρχικοί φόβοι και ανησυχία ήταν πια δεδομένα της ομάδας.
Αποφασίσαμε λοιπόν να επεκτείνουμε τους τομείς δράσεις μας, φοβούμενοι πως μ ένα προϊόν δεν μπορούμε να επιτύχουμε ένα βιώσιμο εγχείρημα. Παρόλ' αυτά καθώς ήδη για ένα πολύ μεγάλο διάστημα η πλειοψηφία των μελών δεν είχε κάποιο εισόδημα και κάτω από την πίεση της ανάγκης για επιβίωση, κάποιοι από εμάς αποσύραμε τις δυνάμεις μας από το εγχείρημα της Αυτάρκειας. Έμεινε το σχήμα λειψό, όμως οι αρχές της συλλογικότητας μας επέβαλαν τη διατήρησή του, ακόμα και στην πιθανότητα να μπορέσει να παρέχει ένα εισόδημα σε λιγότερα άτομα απ' ότι στην αρχή υπολογίζαμε. Γι' αυτό και δεν υπήρξε καμιά αποχώρηση, αλλά οικιοθελής “απόσυρση” κάποιων, προκειμένου να δωθεί η παραπάνω δυνατότητα σε κάποια μέλη.
Ο χρόνος έδειξε πως ούτε κι αυτό λειτούργησε. Τα μέλη που μπορούσαν ακόμα να διαθέσουν χρόνο δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν νέα δυναμική στην ομάδα ή έστω να διατηρήσουν την ήδη υπάρχουσα.
Φτάνουμε λοιπόν στο Δεκέμβρη του 2014 – όριο που είχαμε ορίσει όλοι μαζί το Σεπτέμβριο σε γενική μας συνέλευση- για απολογισμό και απόφαση του μέλλοντος του σχήματος. Στις 11/12/2015 ομόφωνα η συνέλευση της Αυτάρκειας αποφάσισε τη διάλυση του σχήματος εντός Δεκεμβρίου.